Wanneer mensen in de weerstand stappen, geven ze meteen hun persoonlijke kracht uit handen. Je persoonlijke kracht weggeven, wil zeggen dat jij jezelf laat leiden door gedachten en emoties en direct reageert op een situatie. Je neemt dan niet in alle rust de tijd om op de juiste manier te antwoorden. Reageren en antwoorden lijken hetzelfde, maar hebben een totaal andere lading.

In de weerstand zijn, betekent vechten. Gevecht put je uit wanneer het te lang duurt. Je verwondt jezelf en anderen. Het houdt je op een plek waar je liever niet wilt zijn. Het brengt lijden en als allerbelangrijkste gevolg: het laat direct de innerlijke verbinding wegvallen, waardoor je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat. Toch strijden vele mensen graag, omdat overwinning een goed gevoel brengt.

Overwinning laat de adrenaline door je lichaam stromen en dit kan een tijdelijke high opleveren. Door dit hormoon is het echter lastig om werkelijk te voelen wat de strijd met je doet. Dit gevoel van overwinnen kan namelijk zo verslavend werken dat mensen, zonder dat ze zich ervan bewust zijn, continu op zoek zijn naar nieuwe tegenstanders en strijd, om zo weer een nieuwe overwinning te kunnen behalen die opnieuw de kick brengt. Het universum steunt je enorm, omdat je steeds maar weer de vibratie van weerstand uitzendt. Dit wordt ‘op jouw verzoek’ opnieuw geprint in je werkelijkheid door de driedimensionale printers van het universum, zodat je mag blijven strijden. Op deze manier kun je jaren van je leven doorbrengen, maar uiteindelijk krijg je door middel van je afnemende gezondheid de rekening gepresenteerd.

De energie van weerstand is gebaseerd op vechten en behoort tot het lagere trillingsniveau op de emotionele schaal. Veel mensen ervaren continu weerstand in verschillende facetten van hun leven; vechten is hun automatische reactie op weerstand. Ik heb zelf vele jaren van mijn leven doorgebracht in de gevechtsmodus.

Door strak omlijnde denkpatronen in mijzelf te verankeren over hoe iets zou moeten gaan, creëerde ik continu weerstand in mijzelf. Ik kan je vertellen dat dit geen pretje is. Als je zelf overtuigd bent van je gelijk en je hebt de energie van een strijder in je, dan zul je alles in het werk stellen om je gelijk te halen. De weerstand die aanleiding geeft tot het strijden kost zoveel energie dat de overwinning die je behaalt door je gelijk te krijgen eigenlijk geen echte overwinning meer is, maar eerder een groot energieverlies teweegbrengt dat jouw accupeil snel doet dalen.

Het archetype van de strijder is iemand die altijd in gevecht is met zijn omgeving – of het nu gaat om de mening van anderen, het beleid van instanties, het gedrag van familie, vrienden of collega’s of de hoogte van het salaris. Hij voelt zich permanent tekortgedaan. Zelfs strijdt hij met Moeder Natuur, een strijd die zich bijvoorbeeld voordoet in de vorm van een gevecht met stuifmeelpollen in de lucht, met hooikoorts als resultaat.

Vechten is het tegenovergestelde van acceptatie en loslaten. Je gelijk willen halen, betekent dat je totaal verdwaald bent in je verstandelijke besturingssysteem; je hebt daarbij je gevoelssysteem totaal uitgeschakeld. Onrecht, tekort en miskenning hebben allemaal een lage trilling en roepen weerstand op in ons ego-denken, wat ons weer aanspoort tot het gevecht. Je kunt jezelf een groot cadeau geven als je de strijder in jezelf ontdekt, je weerstand erkent en ingrijpt door niet te gaan vechten. Alle gevechten in de wereld kunnen tot een einde komen als maar een van de twee partijen kiest voor balans en niet voor zijn of haar gelijk.

Michel Tomaello.